De Wayfarer Zonnebril

De Wayfarer is een model en vorm van een zonnebril die tot de bekendste en meest populaire modellen zonnebrillen behoort. Designer Raymond Stegeman ontwierp de Wayfarer in 1952 voor Ray-Ban en daarmee werd de Ray-Ban Wayfarer de eerste zonnebril die brak met de trend van het metalen montuur. Het werd de eerste zonnebril van plastic, acetaat beter gezged. Een ware revolutie toentertijd!

Inspiratie en adoratie

De Wayfarer was een gewaagd ontwerp in materiaal en vormgeving. Het duurde dan ook niet lang voordat vele beroemdheden uit de film-, muziek- en kunstwereld de Ray-Ban Wayfarer ontdekten en adoreerden. Dit ontwerp van iconische proporties heeft sinds de eerste verschijning vele andere merken geïnspireerd, maar de Ray-Ban Wayfarer is en blijft ’the special and original one’: een van de meeste herkenbare modeveranderingen in de wereld der zonnebrillen aller tijden.

Uiterlijke kenmerken

De vorm van het Wayfarer montuur en de glazen kan het best omschreven worden als een trapezium; een ongelijkzijdige vierhoek. Het materiaal van het montuur lijkt plastic en is veel dikker (en oogt ‘steviger) dan de dunnere metalen monturen die tot voor de ontwikkeling van dit model werden gebruikt. De Ray-Ban Wayfarer was totaal anders dan men tot die tijd gewend was. Gedurfd en revolutionair!

Beroemdheden duiken erop af

James Dean was in 1955 de eerste celeb die de Ray-Ban Wayfarer droeg in de film ‘Rebel Without a Cause’ en maakte daarmee de Wayfarer tot het symbool van een nieuwe generatie recalcitrante jeugd. Ook onder vrouwen werd de Ray-Ban Wayfarer, extreem populair toen Audrey Hepburn een jaar later een Wayfarer model droeg in de film ‘Breakfast at Tiffany’s’. In de decennia die volgden droegen beroemheden als Andy Warhol, Marilyn Monroe, John Lennon, Bob Dylan en John F. Kennedy bij aan de inconische status van dit model zonnebril. Ray-Ban koos de Wayfarer ook als fasion accessoire voor Michael Jackson’s Bad tour.